Πώς να ανακοινώνετε δυσάρεστα νέα!

Από τον Νίκο Μότση, Γ’ Γυμνασίου       

 Ο Μήτσος ετοιμάζεται για επαγγελματικό ταξίδι και αποφασίζει να εμπιστευτεί τον αγαπημένο του γάτο στον κολλητό του φίλο, τον Γιώργο. «Να μου τον προσέχεις! Τον αγαπάω σχεδόν όσο και τη μάνα μου. Από μωρό τον έχω», λέει στον Γιώργο λίγο πριν φύγει και αυτός τον καθησυχάζει: «Μην ανησυχείς. Θα τον προσέχω σαν τα μάτια μου».

 

        Μετά από δύο μέρες, ενώ ήδη ο Μήτσος έχει φτάσει στον προορισμό του, χτυπάει το τηλέφωνο: «Έλα, Μήτσο. Ο Γιώργος είμαι. Ο γάτος ψόφησε». Τον Μήτσο τον λούζει κρύος ιδρώτας κι αφού από καθαρή τύχη γλιτώνει το εγκεφαλικό, αρχίσει να ψελλίζει: «Πώς τα λες έτσι αυτά τα πράγματα, ρε Γιώργο? Δεν σου είπα ότι τον αγαπάω πολύ? Γιατί μου λες έτσι ξερά ότι ψόφησε? Δεν μπορούσες να μου το πεις με τρόπο? Εγκεφαλικό κόντεψα να πάθω...». « Και πώς να στο έλεγα, ρε Μήτσο? Αφού ψόφησε», απαντά ο Γιώργος. Ο Μήτσος, για να του μάθει τον τρόπο που λέγονται τα δυσάρεστα, του λέει: «Άκου ένα παράδειγμα γι αυτήν την περίπτωση. Έπρεπε πρώτα να με πάρεις τηλέφωνο και να μου πεις: «Μήτσο, ο γάτος σου είναι στα κεραμίδια», για να με βάλεις σε ιδέα. Μετά από καμιά ώρα να με πάρεις και να μου πεις: «Ο γάτος σου δεν κατεβαίνει και υπάρχει κίνδυνος να πέσει». Μετά να με πάρεις και να μου πεις: «ο γάτος σου έπεσε από τα κεραμίδια και χτύπησε σοβαρά». Αργότερα να μου πεις « Ο κτηνίατρος έχει βάλει τον γάτο σου στο χειρουργείο και η κατάστασή του είναι σοβαρή». Και μετά να με ξαναπάρεις και να μου πεις: «Ο γιατρός βγήκε και μας είπε πως, δυστυχώς, ο γάτος κατέληξε». Κατάλαβες πώς έπρεπε να μου το πεις;».  Ο Γιώργος είπε πως κατάλαβε και δυο μέρες αργότερα, ξαναπαίρνει τηλέφωνο τον Μήτσο: «Έλα, Μήτσο, ο Γιώργος είμαι. Η μάνα σου είναι στα κεραμίδια. Κατάλαβες ή θα χαλάσουμε μια περιουσία στα τηλέφωνα;»