Όταν η εφηβική φαντασία μετατρέπεται σε λογοτέχνημα

        Απολαύστε ένα ποίημα κι ένα σύντομο πεζό κείμενο, βγαλμένα από την εφηβική φαντασία των μαθητών. Αποτελούν δημιουργίες των παιδιών στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, με αφορμή την ανάλυση του ποιήματος του Ζακ Πρεβέρ «Βγαίνοντας από το σχολειό» και στο πλαίσιο της γνωριμίας των μαθητών με το  λογοτεχνικό ρεύμα του υπερρεαλισμού και της συνειρμικής καταγραφής σκέψεων και ιδεών.

Από τη Βασιλική Κυβέλη Βλάχου, Β’ Γυμνασίου

Έξω από …

Μας ζήτησαν να γράψουμε ένα ποίημα

Για ένα φανταστικό ταξίδι

Έναν μεγάλο περίπατο

Έξω από την τάξη

Έξω απ’ το σχολείο

Έξω απ’ το δωμάτιο

Έξω από την πόλη

Σε μια άλλη χώρα, σε μια άλλη θάλασσα

Σε δρόμους που δεν περπάτησε κανείς

Με κίτρινα ποδήλατα, γαλάζιες σέλες και μωβ γυαλιά ηλίου

Από νησί σε νησί, από πέτρα σε πέτρα

Από σκιά σε σκιά, από φύλλα σε φύλλα

Μέσα από μυστικούς κήπους και δροσερές αυλές

Από κρεμαστές γέφυρες και παιδικές χαρές

Από γυάλινα δάπεδα κι ουρανοξύστες

Κι ατελείωτα τείχη κι απέραντους ωκεανούς

Ζωγραφίζοντας τον ήλιο μιας έναστρης νύχτας

Ανταλλάσσοντας τις λέξεις με εικόνες

Τρέχοντας με γρήγορα  δάχτυλα κι ανήσυχο βλέμμα

Από τη Δύση ως την Ανατολή

Από τον Βορρά ως τον Νότο

Κι όλα αυτά με μια ανάσα, μια σκέψη

Και πίσω πάλι

Στο δωμάτιό μας

Στο σχολείο μας

Στην τάξη μας.

Από τον Νικόλαο Ντερμάρη, Β’ Γυμνασίου

Το κουνούπι, οι δεινόσαυροι, ο ταξιτζής και οι Μπαχάμες

Ηλιόλουστη μέρα καλοκαιριού. Ο Τάκης αποφάσισε να ταξιδέψει στις Μπαχάμες. Έκλεισε, λοιπόν, εισιτήρια για την επόμενη μέρα πρωί-πρωί. Πετώντας! Με φτερά! Στον ουρανό! Στους αιθέρες! Τη νύχτα πριν φύγει, ένα φριχτό κουνούπι τον βασάνιζε ανελέητα! Δε θα κοιμηθείς, θα σε πάρει ο ύπνος, θα χάσεις το ταξίδι, θα μείνεις εδώ! Δέσμιος! Ξυπνητήρι και μαύροι κύκλοι. Κι ο Τάκης γρήγορα με το αμάξι του έφυγε για το αεροδρόμιο. Μα το κουνούπι ακόμα τον βασάνιζε: «θα σε πάρει ο ύπνος, θα χάσεις το ταξίδι, θα μείνεις εδώ! Δέσμιος!».

Κι ο Τάκης έτρεχε. Να ξεφύγει, να προλάβει, να φτάσει!

Μα τι γίνεται; Τα αυτοκίνητα πετάνε και τα σπίτια αιωρούνται και οι άνθρωποι δε νοιάζονται! Γελάνε! Ο Τάκης πετάει στα σύννεφα! Βόλτα στον ουρανό! Εκεί οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι, γεμάτοι ενέργεια, ελεύθεροι! Τους βαρετούς, τους οκνηρούς και τους δουλοπρεπείς τους πετάνε κάτω, στον κόσμο των δεινοσαύρων!

Και να, άγνωστο πώς, τον κυνηγάει ένας πελυκόσαυρος!

«Θα ξεφύγω, θα προλάβω, θα φτάσω!» Κι ο πελυκόσαυρος σταμάτησε, γιατί ο Τάκης βρέθηκε στη μέση μιας αγέλης γιγάντιων προϊστορικών λιονταριών. Και το μεγαλύτερο απ’ όλα χίμηξε να τον φάει!!!

Κόρνες, φασαρία κι ένας ταξιτζής να βρίζει και ν’ αναθεματίζει!

«Άτιμο κουνούπι! Δε μ’ άφησες να κοιμηθώ το βράδυ! Δεν πάει να φωνάζει ο ταξιτζής;»

Χωρίς να χάσει ούτε λεπτό, ο Τάκης άρπαξε τη βαλίτσα του και έφυγε. Τα κουνούπια τώρα ήταν πολλά! Αλλά αυτός πρόλαβε! Έφυγε για τις Μπαχάμες…