«Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ»: Όταν το μάθημα γίνεται έμπνευση!

 

  Στο πλαίσιο του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών Γενικής Παιδείας και με αφορμή την ανάλυση της σοφόκλειας τραγωδίας «Αντιγόνη», η μαθήτρια της Β’ Λυκείου Ζωή Σεμίνη, εμπνεόμενη από τη μοναξιά της τραγικής ηρωίδας, συνέθεσε το παρακάτω ποίημα …

 «Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ»

Μέσα στη μοναξιά της 

μέσα στην ερημιά της

η Αντιγόνη

μόνη μέσα στη θλίψη της μαράθηκε.

Και τα μάτια του έρωτά της ποτέ δεν ξαναντίκρισε.

Του βασιλιά τα λόγια παράκουσε και ακριβά το πλήρωσε.

 

Μόνη την πορεία της ζωής της χάραξε,

μόνη την αποχαιρέτησε.

 

Δρόμος  μοναχικός το ιερό της χρέος.

Υπερήφανα η γυναίκα τους θεούς της υπηρέτησε.

Αγέρωχα η γυναίκα τους άγραφους νόμους υπερασπίστηκε,

τον αυτάδελφον, που ηθική υποχρέωση απέναντί του είχε,

-η ηθική του κοινού αίματος άγραφος νόμος είναι.

Ελεύθερη ψυχή στον τύραννο αντέταξε.

Μόνο αυτή και πάντα μόνη.

Σ’ έναν αγώνα δίκαιο, άξιο.

Τον αγώνα της αρετής με τη ζωή της  πλήρωσε.

Μόνη και ζωντανή

-έτσι η μοίρα της το θέλησε-

στο νεκρικό κελί της

με τον πολυαγαπημένο της αδερφό ξανάσμιξε

και στον αιώνιο κόσμο των αθανάτων πέρασε.

 

Μόνη μέσα στη θλίψη της μαράθηκε,

μοναδική ψυχή που στους αιώνες αναστήθηκε!